Wreed, nihilistisch, duister, zwart, rood, moordzuchtig, tragisch: allemaal kwalificaties die aan de tragedie Macbeth van William Shakespeare gegeven zijn. Het kwaad vormgegeven in een aaneenschakeling van scènes op weg naar een onvermijdelijke ondergang. Zoals je Macbeth kunt zien als een studie in ambitie, noodlot en menselijk tekort, zo kun je de vierenvijftig delen van de serie Macbeth van Paul van der Eerden zien als een studie naar de mogelijkheden van het tekenen zelf. Zijn serie is een poging om voorbij te geraken aan de illustratie van een literair verhaal. Een poging het kwaad als “condition humaine” weer te geven in beelden: wreed, nihilistisch, duister, zwart, rood, spookachtig.
Cruel, nihilistic, dark, black, red, murderous, tragic: these are all qualifications that have been given to the tragedy Macbeth by William Shakespeare. Evil given shape in a series of scenes heading for an inevitable downfall. If Macbeth can be considered to be a study in ambition, fate and human failure, Paul van der Eerden’s 54-piece Macbeth series can be seen as a study into the possibilities of drawing itself. His series is an attempt to reach beyond the illustration of a literary narrative. An attempt to represent Evil as a “condition humaine” in images: cruel, nihilistic, dark, black, red, spooky.
Cruelle, nihiliste, sombre, noire, rouge, meurtrière, tragique, ce sont toutes des qualifications données à la tragédie Macbeth de William Shakespeare. Le Mal conçu dans une série de scènes se précipitant vers une chute inévitable. Si l’on considère Macbeth comme une étude de l’ambition, du destin et de l’échec humain, la série Macbeth de Paul van der Eerden, se composant de cinquante-quatre dessins, peut être vue comme une étude des possibilités du dessin même. Sa série est une tentative d’aller au-delà de l’illustration d’un récit littéraire. Une tentative de représenter le Mal comme condition humaine, en images: cruel, nihiliste, sombre, noir, rouge, sinistre.
