 |
| Gerrit Willems, zaterdag 19 oktober in de tentoonstelling 'MAISON DE TOLERANCE' , at the Institut de Carton van Jan Andriesse |
 |
| K. Michel, zaterdag 19 oktober in de tentoonstelling 'MAISON DE TOLERANCE' , at the Institut de Carton van Jan Andriesse |
K. Michel
BEKNOPT VERSLAG VAN EEN NACHTELIJK TELEFOONGESPREK MET DE SCHILDER JAN ANDRIESSE OVER DE TEKST DIE HIJ GESCHREVEN HAD WILLEN HEBBEN TER BEGELEIDING VAN ZIJN TENTOONSTELLING IN DE NEDERLANDSE BANK - EEN GESPREK DAT OVERIGENS UREN DUURDE EN WAARVAN IK HIER VOORAL DIE OPMERKINGEN SAMENVAT DIE TIJDENS DE TELEFONADE ONUITGESPROKEN BLEVEN MAAR WEL BASSO CONTINUO IN DE LUCHT HINGEN
in een vorig leven had ik graag lenzen geslepen
manen gezocht èn microben
of als een oude Griek cirkels en driehoeken
in het zand getekend
op zoek naar hulp- en raaklijnen
ook in dit leven laat ik dagelijks
licht door mijn handen gaan, breek het
in prisma's en laat het als kraanwater stromen
om te zien hoe een hollandsch regenboogje
oplicht als de zon recht achter me staat
ook probeer ik dagelijks pssst
te roepen in de geest van Vermeer
naar haar slanke rug in de hoop
dat zij zich even omdraait
een glimp laat zien van haar gezicht
terwijl elders boven diplomatieke tafels
spreeuwenwolken vergaderen
en in beurshallen reeksen getallen
over beeldschermen lopen als mieren
in kolonne onderweg naar suikermijnen
blijf ik zoeken naar grondpatronen
in het verlengde van de gulden snede
de kettinglijn van Huygens, het effect van Purkinje
en naar een remedie tegen de hik
die verdomde hik, paniek van het middenrif
waardoor ik niet zo luid en duidelijk
als dit moderne hectische leven vraagt 'nee' kan zeggen
en niet zó luid als hartgrondig nodig is
om de aloude aftakeling het hoofd te bieden 'ja'
